Re: De enige AP'er in je omgeving zijn. Hoe?
Geplaatst: 16 jun 2017 11:31
Deze reis, met dit kleine ukkie, is zó mooi. Maar ook zo'n enórme emotionele rollercoaster.
Mensen zeggen dat ik haar zoveel geef, maar zij geeft mij zoveel meer. Ik heb het idee dat we iedere dag weer wat van onszelf ontdekken, wie we zijn en hoe we de dingen willen doen.
Ik moet stoppen met me zorgen maken omdat anderen dat zeggen, of omdat mensen me nu een rare snuiter lijken te vinden. Ik herken heel veel van wat jullie zeggen. Ik ben gewoon zo'n moeder niet, die een baby in een ritme wil proppen, wil laten huilen en weet ik veel wat. Ik vind het prima als een ander dat wel doet met zijn kind maar ik doe het niet. En ik ben moe, dat vergroot de dingen ook natuurlijk. Wat ik nu opneem als kritiek is wellicht puur als goedbedoelde bezorgdheid bedoeld. Ik ga ook echt geen discussie aan, het is vooral mijn eigen onzekerheid die me in de weg zit. De twijfel die steeds opkomt als een ander zegt dat er later vreselijke dingen gaan gebeuren.
Mensen zeggen dat ik haar zoveel geef, maar zij geeft mij zoveel meer. Ik heb het idee dat we iedere dag weer wat van onszelf ontdekken, wie we zijn en hoe we de dingen willen doen.
Ik moet stoppen met me zorgen maken omdat anderen dat zeggen, of omdat mensen me nu een rare snuiter lijken te vinden. Ik herken heel veel van wat jullie zeggen. Ik ben gewoon zo'n moeder niet, die een baby in een ritme wil proppen, wil laten huilen en weet ik veel wat. Ik vind het prima als een ander dat wel doet met zijn kind maar ik doe het niet. En ik ben moe, dat vergroot de dingen ook natuurlijk. Wat ik nu opneem als kritiek is wellicht puur als goedbedoelde bezorgdheid bedoeld. Ik ga ook echt geen discussie aan, het is vooral mijn eigen onzekerheid die me in de weg zit. De twijfel die steeds opkomt als een ander zegt dat er later vreselijke dingen gaan gebeuren.