Bij ons gaat het eigenlijk zoals Pippilota beschreef. ML nog meer dan ik, maar ik ook, proberen echt bewust (voor) te leven. De kinderen vinden dat gelukkig meestal ook helemaal prima, al ontstaan er met hun ouder worden natuurlijk wel compromissen, want zij zien ook wat hun vriendjes op school hebben/reclame/... We wonen wel op het platteland en hebben veel grond bij ons boerderijtje moeten kopen, dus op dat vlak hebben we ook wel veel kansen.
- eigen grote moestuin, en daarnaast nog ruilhandel met de buren die nog veel overschotten hebben
- we kweken zelf dieren: kippen, koeien (nog een paar maanden, dan stoppen we er even mee), schapen, vroeger ook nog varkens gehad. Die slachten we af en toe wanneer het nodig is, maar we zijn wel zuinige vleeseters en worden steeds zuiniger. Minder maar betere kwaliteit. We eten ongeveer de helft van de week vegetarisch.
- we zijn al 10 jaar ecologisch aan het verbouwen en het zal nog wel minstens zo lang duren voor het klaar is.
- ML is bijzonder handig wat ambachten betreft (smeden, houtbewerking, leder bewerken, ...), maar ook in elektronica en mechanica - heel handig in en rond het huis dus. De kinderen helpen hier graag aan mee.
- mijn passies liggen dan weer bij de groententuin, koken en bakken, handwerk, ... Ook hier helpen de kinderen graag bij.
- we zijn kritische consuminders en proberen dit ook voor te leven aan de kinderen (maar dus wel met compromissen). Veel tweedehands, veel ruilen, eerst kijken of dingen nog te herstellen zijn, niet zomaar met elke rage meelopen, niet kopen om te kopen. Voor het budget hoeven we het zelfs eigenlijk niet te doen (wel een stuk minder inkomen sinds ML zijn hart volgt), maar we vinden dit gewoon belangrijk in het leven. We hebben ook geen tv en voorlopig geen tablet/smartphone (wel laptop en oud nokiatje
) om meer bewuste tijd over te houden - maar dat laatste zal nog even afwachten zijn hoe lang dit nog vol te houden is.
- het sociale proberen te waarderen boven het materiële. We doen ook veel vrijwilligerswerk (voor de school van de kinderen, ML repair café, we zijn ook aangesloten bij dienstenruilgroepen zoals LETS). We willen hen voorleven dat mensen belangrijker zijn dan spullen. Dat 'genoeg geld' fijn is, te weinig niet maar te veel ook zeker niet. Dat we bewust de keuze maken voor 'genoeg' verdienen (terwijl het een stuk meer was/zou kunnen zijn moest ML in zijn vorige sector blijven werken zijn) maar daardoor meer tijd voor elkaar.
- een bredere blik op de wereld. Fairtrade, bio, natuurbescherming, milieubewustzijn, ... we proberen hen er de beginselen van mee te geven. Oog hebben voor onrechtvaardigheid in de wereld.
- we gaan altijd op (korte) kampeervakantie, gewoon omdat we dat leuk vinden en dan helemaal kunnen onthaasten
- DL1 proeft van de jeugdbeweging, al ziet ze een week tentenkamp nog niet zitten (komt hopelijk wel). Ik heb zelf ook zalige herinneringen aan de vele scoutskampen, één met de natuur, zelf je plan trekken op alle vlakken, gezellig in groep.
- spaarzaamheid naar hobby's is voor ML ook een stokpaardje. Niet 4 activiteiten per kind per week waardoor iedereen zich constant loopt te haasten, maar kiezen wat je het leukste vindt en dat dan graag doen (en na een tijd eventueel iets anders kiezen, maar niet 'en en en'). En ook genieten van samen thuis zijn.
Wij vinden dat we niets bijzonders doen, maar we zien natuurlijk ook wel rondom ons dat anderen soms op een heel andere manier leven. We kunnen alleen maar hopen dat onze dochters er dingen van oppikken en meenemen voor later op hun eigen weg, als ze in moeilijke situaties terecht komen.
Hetgeen waar we nog het meest tegenaan lopen (of ik toch, ML vindt dat iets minder belangrijk), is het autogebruik. Niet dat we heel afgelegen wonen, maar het openbaar vervoer (vooral de bus, maar in het weekend ook de trein) is hier echt wel lastig. Je bent er zo dubbele tijd mee kwijt voor hetzelfde traject. We hebben één elektrische fiets die ik zoveel mogelijk gebruik, maar de kinderen kunnen hier (Vlaamse Ardennen) niet snel zelf grote stukken fietsen door de hoogteverschillen. En het is niet altijd haalbaar om iedereen op de fiets/in de fietskar mee te nemen. We delen nu wel onze tweede auto met kennissen in het dorp. Hopelijk kunnen we binnenkort weer naar één auto overschakelen als de twee jongsten ook wat groter zijn en zelf meer kunnen fietsen.